Πολλές φορές το τέρας έχει αγαπημένο πρόσωπο

0
Αλλά οι ήρωες νικάνε πάντα και το ξέρεις.

Πολλές φορές το τέρας έχει αγαπημένο πρόσωπο.

Δεν κρύβεται στις ντουλάπες, δεν είναι το σκοτάδι. Μπορεί και εμφανίζεται με γοητευτικό χαμόγελο, να λιάζεται μαζί με σένα στη παραλία, να σου κρατά το χέρι.

Έτσι όταν βγάλει τη μάσκα, και δεις αυτό που πραγματικά κρύβει μέσα του, σου είναι αδύνατο να το πιστέψεις.

Χάνεις τον κόσμο ακροβατείς, ανάμεσα στο ψέμα που ζούσες, και στην αλήθεια που σου ξεδιπλώνεται. Δεν είναι εύκολο, να τραβήξεις την κόκκινη γραμμή του τέλους. Δεν μπορείς να αποφασίσεις, αν κάνει λάθος το τέρας η εσύ. Αν η δική σου συμπεριφορά τον έκανε να εμφανιστεί, και γίνεσαι πρόθυμη να αλλάξεις, τα πάντα, ώστε να μην έχεις άλλη επαφή με το θηρίο. Δεν καταλαβαίνεις όμως πως αυτό υπήρχε, και θα υπάρχει ό,τι και να κάνεις εσύ.

Δεν μπορείς να ξεχωρίσεις πως είναι το ίδιο πρόσωπο. Τη μια στιγμή σε φιλά, και την άλλη αυτά τα ίδια χείλη, δαγκώνουν την καρδιά σου, τόσο δυνατά, πασχίζοντας να την ξεριζώσουν. Τα δάχτυλα που σε χάιδευαν, είναι τα ίδια, με αυτά που τώρα τυλίγονται γύρω απ’ το λαιμό σου, και κόβουν την ανάσα σου.

Αν αναρωτιέσαι ακόμα πως φταις, τότε σου αξίζει ένα τεράστιο ναι.

Ναι φταις… γιατί είσαι ακόμα δίπλα στο τέρας. Φταις γιατί δεν άπλωσες τα δικά σου δάχτυλα να βγάλεις τα δικά του μάτια. Φταις γιατί αφήνεις τα παιδιά σου να βλέπουν τον μπαμπούλα να περιφέρεται ανενόχλητος στο σπίτι, όπου θα έπρεπε να νιώθουν προστατευμένα.

Ακούς συνέχεια τη λέξη μίλα, και εσύ σιωπάς, ακούς τη λέξη φύγε, και εσύ μένεις.

Με την δικαιολογία πως δεν έχεις πουθενά αλλού να πας, παριστάνεις το θύμα.

Κλείνεσαι μέσα στη μιζέρια του πόνου, και δεν είσαι ικανή να δεις πόσο κακό κάνεις, στα υπόλοιπα μέλη της οικογένειας.

Το μόνο που χρειάζεται να σκεφτείς είναι πως υπάρχει φως. Και όμως υπάρχει φως.

Βγες απ’ τα σκοτάδια σου, και τρέξε στο φως. Στην ελευθερία της ζωής και των δικαιωμάτων που σου ανήκουν. Σας ανήκουν. Σέρνεις ζωές μαζί σου, και αν όχι, η δική σου είναι το ίδιο πολύτιμη.

Γίνε ο ήρωάς σου. Αγάπησε αυτό που τώρα μισείς. Δεν φταις, τέρατα υπάρχουν αλλά ξέρεις γιατί… εμείς τους επιτρέπουμε να μας φοβίζουν, να μας κλείνουν στα υπόγεια του φόβου και να κραδαίνουν τα κλειδιά. Στο φως θα χαθούν, θα λιώσουν. Αλλά χρειάζεται να βγεις. Κανείς δεν θα στο πει, κανείς δεν θα σε παρακαλέσει, αυτό είναι η δική σου απόφαση, η δική σου τελική μάχη με το τέρας. Αλλά οι ήρωες νικάνε πάντα και το ξέρεις.

Θεοδώρα Ατζεμιάν
ewoman
Ετικέτα:

Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
* Οτι δημοσιεύουμε δεν σημαίνει ότι το υιοθετούμε.
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.

Τα Μπουλούκια

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Δημοσίευση σχολίου (0)
To Top