Μόνο αυτός ο ρόλος είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα σου.
Προσπαθείς να ανήκεις, να ταιριάξεις, να διεκδικήσεις, να αγαπηθείς. Στα χρόνια ζωής που μετράς έχεις προσπαθήσει αρκετές φορές να κατεβάσεις τον πήχη από όσα σε χαρακτηρίζουν και σε εκφράζουν ως άνθρωπο. Άλλες φορές με μέτρο και άλλες μέσα από κραυγαλέες υπερβάσεις, που έρχονται να αποδειχτούν απερίσκεπτες και μάταιες.
Απαρνιέσαι ένα κομμάτι του κόσμου σου, ένα κομμάτι που θέλεις να το ξεκολλήσεις με πάθος πάνω από το πετσί της ύπαρξής σου για να διεκδικήσεις ένα όνειρο, έναν έρωτα ή μια στιγμή ζωής.
Απαρνιέσαι αυτό που είσαι προσπαθώντας να γίνεις κάτι που δεν θα καταφέρει ποτέ να πείσει κανέναν, ούτε εσένα ούτε εκείνον που θέλεις να του μοιάσεις. Λαχταράς τόσο πολύ να περάσεις αυτήν τη γέφυρα που θα σε φέρει στον δικό του κόσμο, χωρίς καν να φαντάζεσαι πόσο ακριβό μπορεί να είναι αυτό το τίμημα για την ψυχή σου.
Και με τέτοια περάσματα κυλάνε τα χρόνια σου, περάσματα άλλοτε ανώδυνα κι άλλοτε επώδυνα κι υπερτιμημένα. Και με τέτοια περάσματα μεγαλώνεις… Μεγαλώνεις και μαθαίνεις με τον καιρό να εκτιμάς καλύτερα τον κόσμο σου, γιατί εκεί βρίσκεται ο δικός σου παράδεισος και η δική σου κόλαση.
Είναι ο δικός σου κόσμος αυτός που έχει φυλαγμένες μέσα του τις αξίες με τις οποίες μεγάλωσες, τα ιδανικά που έμαθες να υπηρετείς. Είναι κόσμος σου που κρατάει μέσα του τα δάκρυα που ξημέρωσαν τις νύχτες σου και τα χαμόγελα που ομόρφυναν τις μέρες σου. Μέσα στα σπλάχνα του έχουν λουφάξει οι φόβοι σου κι έχουν γιατρευτεί οι πληγές σου.
Κι αυτόν τον κόσμο που τον έπλασες με τα δικά σου χέρια, τον ξεπουλάς μπροστά στο κατώφλι ενός άλλου κόσμου, άγνωστου και ξένου. Ίσως γιατί σε εξιτάρει αυτό το μυστήριο που κρύβει και θέλεις να το ανακαλύψεις. Θέλεις να του δοθείς, να τον ξελογιάσεις με λόγια και πράξεις που δε σου ταιριάζουν. Οι κόσμοι, όμως, που είναι συμβατοί δεν έχουν ανάγκη από υπερβάσεις που θα λογοδοτήσουν μπροστά στην αξιοπρέπειά σου. Τον κόσμο που ταιριάζει με τον δικό σου τον νιώθεις οικείο και το πέρασμά σου μέσα του σε κάνει να νιώθεις ασφαλής.
Ίσως αυτό να είναι το πιο σημαντικό σημάδι για να τον αναγνωρίζεις, για να μη χάνεσαι μέσα σε λαβύρινθους επικίνδυνους για τις ισορροπίες σου. Να έχεις εμπιστοσύνη στον κόσμο σου και να είσαι ο εαυτός σου. Μόνο αυτός ο ρόλος είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα σου. Ο μόνος ρόλος που μπορείς να τον υποστηρίξεις με τον αέρα του πρωταγωνιστή και όχι του κομπάρσου.
Απαρνιέσαι ένα κομμάτι του κόσμου σου, ένα κομμάτι που θέλεις να το ξεκολλήσεις με πάθος πάνω από το πετσί της ύπαρξής σου για να διεκδικήσεις ένα όνειρο, έναν έρωτα ή μια στιγμή ζωής.
Απαρνιέσαι αυτό που είσαι προσπαθώντας να γίνεις κάτι που δεν θα καταφέρει ποτέ να πείσει κανέναν, ούτε εσένα ούτε εκείνον που θέλεις να του μοιάσεις. Λαχταράς τόσο πολύ να περάσεις αυτήν τη γέφυρα που θα σε φέρει στον δικό του κόσμο, χωρίς καν να φαντάζεσαι πόσο ακριβό μπορεί να είναι αυτό το τίμημα για την ψυχή σου.
Και με τέτοια περάσματα κυλάνε τα χρόνια σου, περάσματα άλλοτε ανώδυνα κι άλλοτε επώδυνα κι υπερτιμημένα. Και με τέτοια περάσματα μεγαλώνεις… Μεγαλώνεις και μαθαίνεις με τον καιρό να εκτιμάς καλύτερα τον κόσμο σου, γιατί εκεί βρίσκεται ο δικός σου παράδεισος και η δική σου κόλαση.
Είναι ο δικός σου κόσμος αυτός που έχει φυλαγμένες μέσα του τις αξίες με τις οποίες μεγάλωσες, τα ιδανικά που έμαθες να υπηρετείς. Είναι κόσμος σου που κρατάει μέσα του τα δάκρυα που ξημέρωσαν τις νύχτες σου και τα χαμόγελα που ομόρφυναν τις μέρες σου. Μέσα στα σπλάχνα του έχουν λουφάξει οι φόβοι σου κι έχουν γιατρευτεί οι πληγές σου.
Κι αυτόν τον κόσμο που τον έπλασες με τα δικά σου χέρια, τον ξεπουλάς μπροστά στο κατώφλι ενός άλλου κόσμου, άγνωστου και ξένου. Ίσως γιατί σε εξιτάρει αυτό το μυστήριο που κρύβει και θέλεις να το ανακαλύψεις. Θέλεις να του δοθείς, να τον ξελογιάσεις με λόγια και πράξεις που δε σου ταιριάζουν. Οι κόσμοι, όμως, που είναι συμβατοί δεν έχουν ανάγκη από υπερβάσεις που θα λογοδοτήσουν μπροστά στην αξιοπρέπειά σου. Τον κόσμο που ταιριάζει με τον δικό σου τον νιώθεις οικείο και το πέρασμά σου μέσα του σε κάνει να νιώθεις ασφαλής.
Ίσως αυτό να είναι το πιο σημαντικό σημάδι για να τον αναγνωρίζεις, για να μη χάνεσαι μέσα σε λαβύρινθους επικίνδυνους για τις ισορροπίες σου. Να έχεις εμπιστοσύνη στον κόσμο σου και να είσαι ο εαυτός σου. Μόνο αυτός ο ρόλος είναι κομμένος και ραμμένος στα μέτρα σου. Ο μόνος ρόλος που μπορείς να τον υποστηρίξεις με τον αέρα του πρωταγωνιστή και όχι του κομπάρσου.
Γεωργία Ανδριώτου
ewoman
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.