Όμως ξέρω, επίσης, πως άξιζες τον κόπο.
Το σεξ για μένα κυμαίνονταν πάντα στην κλίμακα του αδιάφορου και στο τσακίρ κέφι έφτανε να ‘ναι και μέτριο. Δεν ήταν λίγες οι φορές που βαρέθηκα, ούτε κι εκείνες που προσποιήθηκα. Το σεξ για μένα ήταν μια διαδικασία υποφερτή που με μεγάλη μου ευχαρίστηση θα ήθελα να παραλείψω. Σε καμιά περίπτωση δεν ήταν απόλαυση. Ήταν κάτι που έπρεπε να γίνει.
Τουλάχιστον, μέσα στην ατυχία μου στάθηκα λιγάκι τυχερή. Γιατί όλοι αυτοί που επέλεγα να μοιραστώ μαζί τους μερικά κρεβάτια ήταν προικισμένοι από τη φύση. Καμάρωνα και ‘γω γι’ αυτό μου το επίτευγμα. Χόρταινα, ας πούμε, με τη θέα αφού δεν μπορούσα να χορτάσω με την καύλα ενός πραγματικού πηδήματος. Και με τα εκατοστά του άλλου παρηγορούσα τον εαυτό μου που ακόμη ένας πέρασε κι έφυγε. Που για ακόμη μια φορά δεν κατάφερα να νιώσω.
Άκουγα τις φίλες και τους φίλους να τρελαίνονται για το σεξ. Να μην αντέχουν χωρίς αυτό. Και ‘γω απορούσα. Γιατί μου ήταν αδύνατον να καταλάβω κάτι που δεν είχα βιώσει. Ώσπου ήρθες εσύ και τ’ ανέτρεψες όλα. Τα εκατοστά σου λίγα, όπως και το μέσα σου. Όμως τίποτα από τα δύο δεν μ’ εμπόδισε να περάσω μαζί σου τις καλύτερες νύχτες μου. Νύχτες που ακόμα με καίνε.
Δεν σου κρύβω πως όταν στάθηκες μπροστά μου γυμνός μου κακοφάνηκε λίγο. Δεν μου είχε ξανατύχει. Αλλά δυο ώρες μετά ήξερα πόσο λάθος έκανα κι εγώ κι όλοι όσοι πιστεύουν πως το μέγεθος μετράει. Όχι φίλε μου, κανένα ρόλο δεν παίζει. Τα μόνα που μετράνε είναι πόσο καλά ξέρει ο άλλος να χειρίζεται αυτό που έχει μέσα στο παντελόνι του και η μεταξύ σας χημεία.
Κανείς δεν κατάφερε να με κάνει να νιώσω, όπως εσύ. Κανείς άλλος δεν κατάφερε να με κάνει να γουστάρω το σεξ, όσο το γούσταρα μαζί σου. Να μη θέλω να βρίσκομαι πουθενά αλλού και το μυαλό μου να είναι εκεί που βρίσκεται και το σώμα μου. Για πρώτη φορά κάποιος είχε όλη την προσοχή μου. Κάθε κύτταρό μου ήταν προσηλωμένο στη στιγμή μας. Σ’ αυτό που συνέβαινε ανάμεσα σε σένα και σε μένα και δεν ήθελα να τελειώσει.
Μαζί σου μεγάλωσα και μ’ έμαθα καλύτερα. Κι ας έγιναν όλα απότομα και βιαστικά. Κι ας μην κρατήσαμε παραπάνω από κάποιες νύχτες. Εγώ μαζί σου απελευθερώθηκα. Μπορεί για σένα να ήμουν μόνο αυτό. Απλώς κάποιες νύχτες. Για μένα, όμως, ήσουν κάτι πολύ περισσότερο από εφαπτόμενα κορμιά και αλεπάλληλους οργασμούς.
Δεν σε κατηγορώ για την μαλακισμένη σου συμπεριφορά. Είχες κι εσύ τ’ απωθημένα σου, το καταλαβαίνω. Είχες τις δικές σου πληγές, που για να τις κάνεις κάπως πιο υποφερτές αποφάσισες να τις ανοίξεις και σε μένα. Χαλάλι. Καιρός ήταν να την πάθω και ‘γω. Και καμιά ευθύνη δεν γουστάρω να μοιραστούμε. Είναι όλη δική μου κι αυτή.
Και κάπως έτσι κατάφερες να γίνεις για μένα από κείνα τ’ απωθημένα από τα οποία παίρνεις μόνο μια μικρή γεύση. Από εκείνα τ’ απωθημένα που σε τυραννάν για μια ζωή. Δεν σου κρατάω κακία που δεν μπόρεσες να μου δώσεις αυτά που ζητούσα. Ήξερα από την πρώτη στιγμή που σε άγγιξα πόσο άδειος ήσουν. Όπως ήξερα πόσο θα μου άρεσε και η αίσθηση του κορμιού σου πάνω στο σώμα μου.
Μόνο κάτι τελευταίο θέλω να σου πω. Σ’ ευχαριστώ. Σ’ ευχαριστώ γιατί μέσα από σένα γνώρισα εμένα. Γιατί ένιωσα την αξεπέραστη καύλα του να γαμάς από συναίσθημα. Σ’ ευχαριστώ που μου έδωσες νύχτες να ‘χω να θυμάμαι. Και κάθε φορά που τις φέρνω στο μυαλό μου να εύχομαι μόνο να μπορούσα να τις ξαναζήσω. Ξανά, ίδιες κι απαράλλαχτες. Με σένα πάνω μου, με σένα μέσα μου. Κι ας έφευγες πάλι μετά.
Όχι δεν τις χόρτασα τις στιγμές μας. Ούτε σένα. Και ξέρω, διάολε, πώς σε καψουρεύτηκα πολύ και το πληρώνω ακριβά. Ακόμη και μετά από τόσο καιρό. Όμως ξέρω, επίσης, πως άξιζες τον κόπο.
Τουλάχιστον, μέσα στην ατυχία μου στάθηκα λιγάκι τυχερή. Γιατί όλοι αυτοί που επέλεγα να μοιραστώ μαζί τους μερικά κρεβάτια ήταν προικισμένοι από τη φύση. Καμάρωνα και ‘γω γι’ αυτό μου το επίτευγμα. Χόρταινα, ας πούμε, με τη θέα αφού δεν μπορούσα να χορτάσω με την καύλα ενός πραγματικού πηδήματος. Και με τα εκατοστά του άλλου παρηγορούσα τον εαυτό μου που ακόμη ένας πέρασε κι έφυγε. Που για ακόμη μια φορά δεν κατάφερα να νιώσω.
Άκουγα τις φίλες και τους φίλους να τρελαίνονται για το σεξ. Να μην αντέχουν χωρίς αυτό. Και ‘γω απορούσα. Γιατί μου ήταν αδύνατον να καταλάβω κάτι που δεν είχα βιώσει. Ώσπου ήρθες εσύ και τ’ ανέτρεψες όλα. Τα εκατοστά σου λίγα, όπως και το μέσα σου. Όμως τίποτα από τα δύο δεν μ’ εμπόδισε να περάσω μαζί σου τις καλύτερες νύχτες μου. Νύχτες που ακόμα με καίνε.
Δεν σου κρύβω πως όταν στάθηκες μπροστά μου γυμνός μου κακοφάνηκε λίγο. Δεν μου είχε ξανατύχει. Αλλά δυο ώρες μετά ήξερα πόσο λάθος έκανα κι εγώ κι όλοι όσοι πιστεύουν πως το μέγεθος μετράει. Όχι φίλε μου, κανένα ρόλο δεν παίζει. Τα μόνα που μετράνε είναι πόσο καλά ξέρει ο άλλος να χειρίζεται αυτό που έχει μέσα στο παντελόνι του και η μεταξύ σας χημεία.
Κανείς δεν κατάφερε να με κάνει να νιώσω, όπως εσύ. Κανείς άλλος δεν κατάφερε να με κάνει να γουστάρω το σεξ, όσο το γούσταρα μαζί σου. Να μη θέλω να βρίσκομαι πουθενά αλλού και το μυαλό μου να είναι εκεί που βρίσκεται και το σώμα μου. Για πρώτη φορά κάποιος είχε όλη την προσοχή μου. Κάθε κύτταρό μου ήταν προσηλωμένο στη στιγμή μας. Σ’ αυτό που συνέβαινε ανάμεσα σε σένα και σε μένα και δεν ήθελα να τελειώσει.
Μαζί σου μεγάλωσα και μ’ έμαθα καλύτερα. Κι ας έγιναν όλα απότομα και βιαστικά. Κι ας μην κρατήσαμε παραπάνω από κάποιες νύχτες. Εγώ μαζί σου απελευθερώθηκα. Μπορεί για σένα να ήμουν μόνο αυτό. Απλώς κάποιες νύχτες. Για μένα, όμως, ήσουν κάτι πολύ περισσότερο από εφαπτόμενα κορμιά και αλεπάλληλους οργασμούς.
Δεν σε κατηγορώ για την μαλακισμένη σου συμπεριφορά. Είχες κι εσύ τ’ απωθημένα σου, το καταλαβαίνω. Είχες τις δικές σου πληγές, που για να τις κάνεις κάπως πιο υποφερτές αποφάσισες να τις ανοίξεις και σε μένα. Χαλάλι. Καιρός ήταν να την πάθω και ‘γω. Και καμιά ευθύνη δεν γουστάρω να μοιραστούμε. Είναι όλη δική μου κι αυτή.
Και κάπως έτσι κατάφερες να γίνεις για μένα από κείνα τ’ απωθημένα από τα οποία παίρνεις μόνο μια μικρή γεύση. Από εκείνα τ’ απωθημένα που σε τυραννάν για μια ζωή. Δεν σου κρατάω κακία που δεν μπόρεσες να μου δώσεις αυτά που ζητούσα. Ήξερα από την πρώτη στιγμή που σε άγγιξα πόσο άδειος ήσουν. Όπως ήξερα πόσο θα μου άρεσε και η αίσθηση του κορμιού σου πάνω στο σώμα μου.
Μόνο κάτι τελευταίο θέλω να σου πω. Σ’ ευχαριστώ. Σ’ ευχαριστώ γιατί μέσα από σένα γνώρισα εμένα. Γιατί ένιωσα την αξεπέραστη καύλα του να γαμάς από συναίσθημα. Σ’ ευχαριστώ που μου έδωσες νύχτες να ‘χω να θυμάμαι. Και κάθε φορά που τις φέρνω στο μυαλό μου να εύχομαι μόνο να μπορούσα να τις ξαναζήσω. Ξανά, ίδιες κι απαράλλαχτες. Με σένα πάνω μου, με σένα μέσα μου. Κι ας έφευγες πάλι μετά.
Όχι δεν τις χόρτασα τις στιγμές μας. Ούτε σένα. Και ξέρω, διάολε, πώς σε καψουρεύτηκα πολύ και το πληρώνω ακριβά. Ακόμη και μετά από τόσο καιρό. Όμως ξέρω, επίσης, πως άξιζες τον κόπο.
Επιμέλεια κειμένου: Ελευθερία Παπασάββα
pillowfights
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.