Ένα σκουριασμένο αν…

0

λέω να πράξω κόντρα σε όλα τα ‘αν’ της ζωής μου.

Λένε πως η ζωή είναι μια διαρκής αναζήτηση. Υπάρχει πάντα κάτι που θέλουμε, πάντα κάτι που ονειρευόμαστε να φέρουμε κοντά μας, κάτι που κυνηγάμε γιατί αποτελεί τον θαμμένο, ευσεβή μας πόθο.  Είναι στην ανθρώπινη φύση να ζητά, να επιμένει,  να κυνηγά. Είναι όμως το άγνωστο  που φορές-φορές βάζει φρένο στην αναζήτηση.  Είναι και ο φόβος,  ο φόβος για το άγνωστο, που φωλιάζει στην καρδιά και μας κάνει να μην τολμάμε.

Και τότε γεννιέται μια τόση δα λεξούλα.

Δεν την ξέρεις;

Να στη συστήσω.

Τη λένε ‘Αν’.

Όχι του Παπακαλιάτη, ούτε του Κίπλινγκ.

Δύο γραμματάκια όλα – όλα και κοίτα τι δύναμη κρύβουν…

Δύναμη πρωτόγνωρη, ικανή να συνθλίψει και τα πιο γερά θεμέλια.

Ύστερα, λένε πως το μέγεθος κάνει τη διαφορά.

Αμ, δε!

Είναι τα «αν» που κάνουν την εμφάνισή τους μέσα μας – εμφάνιση μεγαλειώδη, κάτι σε κόκκινο χαλί παραπέμπει – και μας αναγκάζουν να αναρωτιόμαστε για όλα αυτά που θελήσαμε να ζήσουμε,  αλλά δεν τολμήσαμε.

Μας βάζουν σε μια αέναη διαδικασία αντιμετώπισης του ίδιου μας του εαυτού.

Καθόμαστε απέναντί του , έτοιμοι να αναμετρηθούμε μαζί του.

Σηκώνουμε το βλέμμα  και τον αναζητούμε.

 Τίμια ματιά.

 Αρχίζει τότε ένας διάλογος.

Ποιος, πού, πότε, γιατί.  Μα εδώ δεν είναι μαθηματική εξίσωση να την λύσει κανείς.

Είναι ζωή, αληθινή ζωή, και δεν δίνει πάντα τις απαντήσεις που θέλουμε.

Πότε – πότε, τις καμουφλάρει, τις κάνει να μοιάζουν εύκολες ή αυτονόητες, αλλά έλα που δεν είναι.

Όχι πάντα, τουλάχιστον.

Και τότε αρχίζει ένα νέος γύρος, μια νέα παρτίδα αναζητήσεων. Σαν να πηγαίνεις στα play-offs και να σου λείπει ο Διαμαντίδης από τη βασική πεντάδα, ένα πράγμα.

Εσύ μάντεψε ποια ομάδα έχεις.

Αυτήν χωρίς τον Διαμαντίδη, ορθά μάντεψες.

Βλέπεις το θέμα δεν είναι το «αν» αλλά το τι θα κάνεις με την κατάσταση που το γέννησε. Θα μείνεις να την κοιτάς και να σε τρώει, όπως το ξύλο το σαράκι ή θα πάρεις δραστικά μέτρα και θα την εξαλείψεις;

Τώρα που το καλοσκέφτομαι, λέω να πράξω κόντρα σε όλα τα ‘αν’ της ζωής μου.

Πώς θα πράξω;  Δεν  ξέρω, μη με ρωτάς.

Αν θα μου βγει σε καλό (να το κι άλλο ένα ‘αν’);

Ούτε αυτό το ξέρω.

Το μόνο σίγουρο είναι πως δεν κάνει λάθη,  όποιος δεν κάνει τίποτε.

Νατάσα Γκουτζικίδου
kissmygrass
Ετικέτα:

Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
* Οτι δημοσιεύουμε δεν σημαίνει ότι το υιοθετούμε.
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.

Τα Μπουλούκια

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Δημοσίευση σχολίου (0)
To Top