Κι αυτό όσο να πεις έχει περισσότερο ενδιαφέρον…
Τόμοι έχουν γραφτεί για τα καλά κορίτσια.
Εκείνα που το μέτωπό τους γράφει πως μπορούν να γίνουν πιστές σύντροφοι και εξαίρετες μάνες.
Είναι κορίτσια από σπίτι και για σπίτι και οι ερωτικοί τους σύντροφοι μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Γι’αυτές γράφονται ειδικές μνοίες. Είναι εκείνες με τα λαμπερά μάτια, εκείνες που επιβάλλεται να ερωτευτεί κανείς, εκείνες που ξέρουν να στηρίζουν, να είναι ειλικρινείς, να είναι ο εαυτός τους.
Σώνει φίλε.
Σώνει γιατί τόση τελειότητα δεν παίζει να μην μπάζει από κάπου. Που είναι ο λάκος δε μου λες.
Βλέπω καθημερινά να δημοσιεύονται τέτοια γλυκανάλατα. Καλογραμμένα δε λέω, μα ανεδαφικά.
Και σκοτώνονται οι άλλες από κάτω να κάνουν like, share, comment ή ό,τι προλάβουν τέλος πάντων, λες κι αυτή η κίνηση θα τις εντάξει αυτόματα στις “καλές”, τις τρυφερές, τις συνετές, τις ολίγον διακορευμένες κι όχι πολύ, τις τίμιες.
Ό,τι πείτε κοπελιές. Θα το φάτε εδώ ή να σας το τυλίξω για το σπίτι;
Κι αφού όλες είστε με το σταυρό στο χέρι, ποιες είναι εκείνες οι άλλες;
Εκείνες ντε, τσούλες θαρρώ τις λένε, που φέρονται σκάρτα;
Εκείνες που θα απατήσουν, θα πληγώσουν, θα εγκαταλείψουν;
Εκείνες που εσείς τις έχετε στο κυνήγι;
Ποιες είναι αυτές που θα βάλουν λόγια, θα κουνηθούν για να προκαλέσουν και που θα κάνουν τα πάντα για να μπουν σφήνα σε ζευγάρι;
Κι εκείνες που δε θα διστάσουν να ανοίξουν τα πόδια κατά βούληση σε περισσότερους των τριών ανδρών -μα πάντα τρεις άνδρες ρε κορίτσια; Δεν είναι black Jack για να καείς στα παραπάνω. Αφήστε που δεν πείθετε, δε βγαίνουν τα νούμερα-;
Χάθηκαν οι τσούλες επειδή ο κόσμος είναι γεμάτος με σταυρούς που κραδαίνονται σε γυναικεία χέρια; Ούτε καν…
Κοροϊδευόμαστε νομίζω.
Την πιάνεις να σε απατά και λίγο καιρό μετά διατυμπανίζει το πως πρέπει να σέβεται κάποια το σύντροφό της.
Σου λέει ψέματα, σε εξευτελίζει, υποτιμά τη νοημοσύνη, τον ανδρισμό και τα αισθήματά σου, σε ποδοπατά, σε έχει για ξεχαρμάνιασμα (μη σοκάρεστε και τα κορίτσια έχουν ορμές) κι όμως διαλαλεί το τίμιον και ηθικόν του χαρακτήρος.
Ε σάλτα και γαμήσου κοπελιά. Με κανέναν άλλον όμως γιατί εδώ δεν έχει για σένα. Εδώ δε θέλουμε γιαλαντζί καλές κοπέλες. Κι αν είναι να μας έρθουν τέτοιες, μάλλον θα προτιμήσουμε τη ντρομπροσύνη της τσούλας. Γιατί εκεί ξέρεις τι να περιμένεις. Ή μάλλον τι να μην περιμένεις.
Εγώ ξέρω πως με ψέματα δε φτιάχνονται κοπέλες για σπίτι. Δε γίνεσαι με το ζόρι εκείνη που θα γράφει στο κούτελο “σωστή γυναίκα”, πως το λένε;
Κι αφού δεν την παλεύεις καθόλου την κατάσταση και κάνεις κρα για αμαρτίες, τι μου το παίζεις στο αλλιώτικο;
Τι το αρνείσαι ότι είσαι τσούλα κοριτσάκι μου;
Ποιος είπε ότι είναι κακό και το αποφεύγεις;
Δέξου το και θα σε σεβαστώ. Θα ξέρω και με τι έχω να κάνω.
Πες “είμαι τσούλα και μ’αρέσει”. Κι άσε με εμένα να παίξω μπάλα. Καλά θα περάσουμε. Κι αν αύριο θέλεις να πεις ότι ήμουν ο δέκατος “τρίτος” σου, εγώ ζόρι δεν τραβώ.
Αμαρτία άλλωστε εξομολογουμένη, κανείς δεν τη λογαριάζει. Κάνε τα γούστα σου λοιπόν και να θυμάσαι πάντα πως και οι τσούλες έχουν ψυχή.
Όσο για τα καλά κορίτσια; Άστα να πάνε στον Παράδεισο.
Τα κακά πάνε παντού. Κι αυτό όσο να πεις έχει περισσότερο ενδιαφέρον…
Εκείνα που το μέτωπό τους γράφει πως μπορούν να γίνουν πιστές σύντροφοι και εξαίρετες μάνες.
Είναι κορίτσια από σπίτι και για σπίτι και οι ερωτικοί τους σύντροφοι μετριούνται στα δάχτυλα του ενός χεριού.
Γι’αυτές γράφονται ειδικές μνοίες. Είναι εκείνες με τα λαμπερά μάτια, εκείνες που επιβάλλεται να ερωτευτεί κανείς, εκείνες που ξέρουν να στηρίζουν, να είναι ειλικρινείς, να είναι ο εαυτός τους.
Σώνει φίλε.
Σώνει γιατί τόση τελειότητα δεν παίζει να μην μπάζει από κάπου. Που είναι ο λάκος δε μου λες.
Βλέπω καθημερινά να δημοσιεύονται τέτοια γλυκανάλατα. Καλογραμμένα δε λέω, μα ανεδαφικά.
Και σκοτώνονται οι άλλες από κάτω να κάνουν like, share, comment ή ό,τι προλάβουν τέλος πάντων, λες κι αυτή η κίνηση θα τις εντάξει αυτόματα στις “καλές”, τις τρυφερές, τις συνετές, τις ολίγον διακορευμένες κι όχι πολύ, τις τίμιες.
Ό,τι πείτε κοπελιές. Θα το φάτε εδώ ή να σας το τυλίξω για το σπίτι;
Κι αφού όλες είστε με το σταυρό στο χέρι, ποιες είναι εκείνες οι άλλες;
Εκείνες ντε, τσούλες θαρρώ τις λένε, που φέρονται σκάρτα;
Εκείνες που θα απατήσουν, θα πληγώσουν, θα εγκαταλείψουν;
Εκείνες που εσείς τις έχετε στο κυνήγι;
Ποιες είναι αυτές που θα βάλουν λόγια, θα κουνηθούν για να προκαλέσουν και που θα κάνουν τα πάντα για να μπουν σφήνα σε ζευγάρι;
Κι εκείνες που δε θα διστάσουν να ανοίξουν τα πόδια κατά βούληση σε περισσότερους των τριών ανδρών -μα πάντα τρεις άνδρες ρε κορίτσια; Δεν είναι black Jack για να καείς στα παραπάνω. Αφήστε που δεν πείθετε, δε βγαίνουν τα νούμερα-;
Χάθηκαν οι τσούλες επειδή ο κόσμος είναι γεμάτος με σταυρούς που κραδαίνονται σε γυναικεία χέρια; Ούτε καν…
Κοροϊδευόμαστε νομίζω.
Την πιάνεις να σε απατά και λίγο καιρό μετά διατυμπανίζει το πως πρέπει να σέβεται κάποια το σύντροφό της.
Σου λέει ψέματα, σε εξευτελίζει, υποτιμά τη νοημοσύνη, τον ανδρισμό και τα αισθήματά σου, σε ποδοπατά, σε έχει για ξεχαρμάνιασμα (μη σοκάρεστε και τα κορίτσια έχουν ορμές) κι όμως διαλαλεί το τίμιον και ηθικόν του χαρακτήρος.
Ε σάλτα και γαμήσου κοπελιά. Με κανέναν άλλον όμως γιατί εδώ δεν έχει για σένα. Εδώ δε θέλουμε γιαλαντζί καλές κοπέλες. Κι αν είναι να μας έρθουν τέτοιες, μάλλον θα προτιμήσουμε τη ντρομπροσύνη της τσούλας. Γιατί εκεί ξέρεις τι να περιμένεις. Ή μάλλον τι να μην περιμένεις.
Εγώ ξέρω πως με ψέματα δε φτιάχνονται κοπέλες για σπίτι. Δε γίνεσαι με το ζόρι εκείνη που θα γράφει στο κούτελο “σωστή γυναίκα”, πως το λένε;
Κι αφού δεν την παλεύεις καθόλου την κατάσταση και κάνεις κρα για αμαρτίες, τι μου το παίζεις στο αλλιώτικο;
Τι το αρνείσαι ότι είσαι τσούλα κοριτσάκι μου;
Ποιος είπε ότι είναι κακό και το αποφεύγεις;
Δέξου το και θα σε σεβαστώ. Θα ξέρω και με τι έχω να κάνω.
Πες “είμαι τσούλα και μ’αρέσει”. Κι άσε με εμένα να παίξω μπάλα. Καλά θα περάσουμε. Κι αν αύριο θέλεις να πεις ότι ήμουν ο δέκατος “τρίτος” σου, εγώ ζόρι δεν τραβώ.
Αμαρτία άλλωστε εξομολογουμένη, κανείς δεν τη λογαριάζει. Κάνε τα γούστα σου λοιπόν και να θυμάσαι πάντα πως και οι τσούλες έχουν ψυχή.
Όσο για τα καλά κορίτσια; Άστα να πάνε στον Παράδεισο.
Τα κακά πάνε παντού. Κι αυτό όσο να πεις έχει περισσότερο ενδιαφέρον…
Αλέξης Παπαδάκης
diaforetiko
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.