Στη ζωή επιβάλλεται να χαλάς και κανένα χατήρι!

0

Έτσι για την αλλαγή…

Εύχεσαι να είχε η μέρα 34 ώρες και η βδομάδα 9 μέρες.
Τόσος χρόνος υπολογίζεις ότι θα σου χρειαζόταν παραπάνω προκειμένου να προλάβεις όλα αυτά που έχεις να κάνεις.
Εκκρεμότητες σε περιμένουν, δράσεις κι αποδράσεις, χατήρια και ρουσφέτια, χωσίματα άνευ προηγουμένου.
Ναι φίλε, γιατί δε σου φτάνουν μόνο όλα όσα έχεις να κάνεις για πάρτη σου, έχεις κι όλα όσα σου φορτώνουν.
Ή για την ακρίβεια φορτώνεσαι.

Φιλότιμο το λες. Δε θα σου χαλάσω χατήρι αν κι υπάρχει άλλη λέξη που περιγράφει τι δέρνει το κεφάλι σου.
Λες πως όλα τα μπορείς. Κι ίσως και να είναι όντως έτσι.
Μόνο που δεν υπάρχει ο χρόνος για να καλύψει όλα αυτά που φορτώνεσαι.
Μεγάλη κατάρα, αλήθεια, να μην μπορείς να πεις ούτε ένα όχι.
Θα δυσανασχετήσεις, θα μετρήσεις τις δυνάμεις σου και θα τις βρεις υπό του μηδενός, αλλά δε θα ανοίξεις το στοματάκι σου να πεις “Όχι. Δεν μπορώ, λυπάμαι!”
Αντίθετα, θα ψάξεις να στριμώξεις λίγο ακόμη τους χρόνους σου για να προλάβεις.
Κι ύστερα γκρινιάζεις που δεν προλαβαίνεις να κάνεις τίποτα για σένα. Γκρινιάζεις που δε βλέπεις τους φίλους σου, δεν μπορείς να πας μια εκδρομή σαν άνθρωπος, δεν μπορείς να καθίσεις ρε φίλε στον καναπέ και να μην κάνεις τίποτα.
Θέλεις ένα βράδυ να καείς κρατώντας το χειριστήριο της τηλεόρασης ή απλά να κοιτάς το ταβάνι.

Το έχεις διάολε αυτό το δικαίωμα! Μόνο που το ξεχνάς. Και δεν πρόκειται και κανένας να στο θυμίσει. Ιδίως κανείς από όλους αυτούς που έχουν κάτι μικροπραγματάκια του “ενός τετάρτου” να σου αναθέσουν. Μόνο που τα τέταρτα μαζεύονται και γίνονται ώρες, μέρες, βδομάδες, χρόνια χαμένα από τη ζωή σου.

Κι εσύ εκεί, να εμμένεις να μη χαλάς χατήρι κανενός. Να τους θέλεις όλους ευχαριστημένους και να τους επιτρέπεις στο εθελοντικό σου χώσιμο να έχουν κι απαιτήσεις. Ε βέβαια, ή κάνουμε ή δεν κάνουμε μια δουλειά σωστά!
Κατά τα άλλα τα πόδια σου πονούν, η μέση σου δε λέει να λυγίσει, ο ύπνος σου είναι λιγοστός και βάζεις αφύπνιση για να θυμηθείς να πας στην τουαλέτα. Αν θυμηθείς. Αν και τώρα που τα λέμε, για την περίπτωσή σου μια πάπια θα ήταν σωτήρια. Μαζέψου! Μην εξετάζεις την προοπτική, πλάκα σου κάνω! Τρομάρα σου!
Μην παραπονιέσαι. Μόνος σου τα έκανες έτσι. Μόνος σου καταδίκασες τον εαυτό σου και κάτι πρέπει να κάνεις γι’αυτό.
Ο χρόνος είναι αυτός που ξέρεις και δεν πρόκειται να αυξηθεί, όσο και να το θέλεις. Ο οργανισμός σου από την άλλη αρχίζει και πνέει τα λοίσθια και οι δικοί σου άνθρωποι τα μένεα. Και δίκιο έχουν.

Φρόντισε τον εαυτό σου. Φρόντισε τη ζωή σου. Βρες λίγο χρόνο για σένα.
Μάθε να λες και κανένα όχι.
Και θα θυμάσαι: Τα χατήρια υπάρχουν και για να τα χαλάμε.
Έτσι για την αλλαγή…

Της Στεύης Τσούτση

diaforetiko
Ετικέτα:

Δημοσίευση σχολίου

0Σχόλια
* Οτι δημοσιεύουμε δεν σημαίνει ότι το υιοθετούμε.
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.

Τα Μπουλούκια

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.

Δημοσίευση σχολίου (0)
To Top