Ας είναι σήμερα η 1η μέρα της υπόλοιπης ζωής σου. Τόλμα!

Πάρ’το απόφαση επιτέλους και ξεκίνα.

Πέρασε άλλη μια Δευτέρα. Όπως και τόσες άλλες φορές.
Κι εσύ υποτίθεται ότι κάτι έπρεπε να κάνεις. Κάποια απόφαση είχες πάρει, κάποια υπόσχεση είχες δώσει. Που επειδή τέθηκε μεσοβδόμαδα είπες να μην την κάψεις και να την τελέσεις με δόξα και τιμή από Δευτέρα…
Από Δευτέρα… Τα πάντα από Δευτέρα…Κι η ζωή σου ακόμη, από Δευτέρα…
Μόνο που ήρθε και πέρασε αυτή η Δευτέρα και μαζί με αυτήν και πολλές επόμενες. Κι εσύ απόμεινες στα ίδια.
Αδρανής…
Τίποτα δεν άλλαξε. Μόνο εσύ φανερώθηκες για άλλη μια φορά ψεύτης και δειλός. Και καλά για τους άλλους, σκασίλα σου.
Γυρίζεις την πλάτη, κλείνεις τ’αυτιά κι αγνοείς όσα λένε για σένα.
Για την αναβλητικότητα, την αναποφασιστικότητα, την ατολμία, την αφερεγγυότητα.
Κι αν σε ενοχλούν οι πισώπλατες μουρμούρες, μαζί με τα αυτιά κλείνεις και την πόρτα πίσω σου.
Και μένεις μόνος. Εντάξει, λοιπόν, τους έκανες να “σωπάσουν”.
Τις φωνές σου, όμως; Αυτές πως μπορούν να βουβαθούν, μου λες;
Αυτές που ουρλιάζουν μέσα σου για όσα δεν τόλμησες ποτέ να ξεκινήσεις; Για εκείνες τις Δευτέρες που δεν αξιοποίησες ποτέ;
Διαδηλώνουν στο κεφάλι σου κι εσύ τις αγνοείς. Γιατί είναι πιο βολικό έτσι παρά να τολμήσεις. Να ξεκουνήσεις από τη βολή σου και να κάνεις αυτή τη διαολεμένη Δευτέρα ενδιαφέρουσα. Να κάνεις την αρχή για κάτι όμορφο! Για κάτι που θα έρθει να αλλάξει τη ζωή σου.
Για το καλό σου είναι που να πάρει, τι διστάζεις;
Τι περιμένεις;
Τι αναβάλλεις;
Τη ζωή; Την καλύτερη ζωή;
Αφήνεσαι να μιζεριάσεις σε όσα δε σου αρέσουν. Και τα κρατάς. Κι ας τα μισείς.
Απεχθάνεσαι όσα μπορείς να αλλάξεις κι όμως κόλλησες σε αυτά. Τα κράτησες. Σαν κατάρα τα κουβαλάς πάνω σου.
Άλλαξε πια!
Πάρ’το απόφαση επιτέλους και ξεκίνα. Ό,τι κι αν είναι αυτό.
Μια δίαιτα, ένα χωρισμό, μια ερωτική εξομολόγηση, μια νέα δουλειά, ένα ξεκαθάρισμα, γυμναστήριο.
Σημαντικά κι ασήμαντα δεν υπάρχουν. Στη ζωή ΣΟΥ όλα είναι σημαντικά, πάρε το χαμπάρι. Για των άλλων μήτε που πρέπει να σε νοιάζει. Ο καθένας για πάρτη του πορεύεται σε τούτη τη ζωή. Και δεν είναι εγωιστικό. Είναι απλή πραγματικότητα.
Για σένα να σε νοιάζει.
Για όσα πρέπει να αλλάξεις ώστε να γίνεις καλύτερος. Και μη σε φοβίζει τι θα πετύχεις και τι όχι.
Κανένα συμβόλαιο δεν υπογράφηκε ποτέ με τη ζωή.
Πάρε τα ρίσκα σου, γαμώτο.
Και σταμάτα να αναβάλλεις. Σταμάτα να περιμένεις τη Δευτέρα.
Ξεκίνα τώρα! Τώρα, όμως. Αυτό το δευτερόλεπτο, όχι το επόμενο.
Ξεκίνα το νέο κεφάλαιο της ζωής σου. Αυτό που θα φέρει όσες αλλαγές πόθησες μα δεν τόλμησες ποτέ να αρχίσεις.
Κι αν πια έχεις τόση ανάγκη να πεις πως θα ξεκινήσεις Δευτέρα όσα ονειρεύτηκες, βάφτισε την Πέμπτη, το Σάββατο, την Τρίτη σου, Δευτέρα.
Ονομάτισε τη μέρα που γουστάρεις, όπως γουστάρεις και ξεκίνα. Σήκωσε τα μανίκια, ελευθέρωσε το νου από τα κολλήματά του και ξεκίνα.
Κι ό,τι γίνει.
Οι άκαπνοι μπορεί να μην ηττήθηκαν μα δεν κέρδισαν και ποτέ.
Τόλμα..
Κι έτσι για να ξέρεις, σήμερα είναι ιδανική μέρα για να ξεκινήσεις. Είναι η ιδανική για να γίνει η πρώτη μέρα της υπόλοιπης ζωής σου.
Κι ας μην είναι πια Δευτέρα…
Το θέμα, βέβαια, είναι αν έχεις κότσια… Έχεις;

Της Στεύης Τσούτση

diaforetiko