η δεύτερη Κυριακή κάθε Μάη είναι αφιερωμένη στις μαμάδες
Η ιδιαίτερη σχέση μητέρας παιδιού έχει γίνει αντικείμενο μελέτης από πολλούς επιστήμονες κι έχει αποτελέσει κεντρικό θέμα έμπνευσης πλήθους καλλιτεχνικών έργων. Από τα δημοτικά τραγούδια, τους λαϊκούς μύθους, μέχρι την σύγχρονη μυθοπλασία και τέχνη, η σχέση αυτή εξυμνείται, γίνεται σημείο αναφοράς ιδιαίτερης βαρύτητας, αποκτώντας παγκόσμιο και διαχρονικό χαρακτήρα.
Εστιάζοντας στην σπουδαιότητα αυτής της σχέσης, η δεύτερη Κυριακή κάθε Μάη είναι αφιερωμένη στις μαμάδες. Ως επίσημη γιορτή καθιερώθηκε το 1914 από τον Woodrow Wilson, ενώ στην Ελλάδα γιορτάστηκε για πρώτη φορά το 1929. Οι ρίζες της ωστόσο χάνονται στην αρχαιότητα, όταν μια μέρα της άνοιξης ήταν αφιερωμένη στη Ρέα, τη μητέρα των θεών.
Άκουσε αυτά που έχω να σου πω…
Γιορτάζουμε λοιπόν εμείς οι μαμάδες και - δικαίως - είμαστε ευτυχισμένες!
Έχουμε αναλογιστεί ωστόσο, με σοβαρότητα κι υπευθυνότητα, ποιες είναι οι επιθυμίες κι ανάγκες των παιδιών μας πέρα από τα φιλιά, τις αγκαλιές, τα παιχνίδια;
Αν τα παιδιά μας είχαν την ευχέρεια, είναι πιθανό να μας μιλούσαν με λόγια σαν κι αυτά:
• Θέλω να είσαι πρόθυμη ν’ ανταποκριθείς στις ανάγκες μου, αλλά δεν μου κάνει καλό το να ζεις μόνο για μένα. Ασφυκτιώ.
• Μην αισθάνεσαι ενοχές όταν δουλεύεις και λείπεις μακριά μου. Έχω πρόβλημα μόνο όταν εναλλάσσονται πολλά, διαφορετικά πρόσωπα στην ανατροφή μου. Μπερδεύομαι.
• Δεν χρειάζεται να προσπαθείς να είσαι τέλεια. Ούτε εγώ είμαι τέλειο παιδί. Κανείς μας δε θα άντεχε τέτοια πίεση.
• Θα παραδεχτώ πιο εύκολα τα λάθη μου, αν κι εσύ αναγνωρίσεις τα δικά σου. Θα προσπαθήσω να επανορθώσω, αν δω κι εσένα να προσπαθείς.
• Μη μου λες ψέματα. Το καταλαβαίνω πως θέλεις να με προστατεύσεις από τη στενοχώρια, αλλά εγώ μεγαλώνω σωστότερα με την αλήθεια. Μπορώ ν’ αντέξω την άρνηση αν το παιχνίδι που επιθυμώ είναι ακριβό για μας, πρέπει όμως να μου το εξηγήσεις. Μη μ’ αφήνεις να ζω με ψεύτικες εικόνες.
• Δεν μεγαλώνω μόνο με το «ναι». Χρειάζομαι και το «όχι». Πολλές φορές αυτό με βοηθά να αποφασίσω. Μη φοβάσαι ότι με καταπιέζεις λοιπόν. Πες μου ειλικρινά τη γνώμη σου. Σε θέλω δυνατή και θαρραλέα.
• Μερικές φορές αντιδρώ μόνο για να δοκιμάσω τα όριά σου και τα δικά μου. Μην παίρνεις όλες τις αντιδράσεις μου σοβαρά. Παρατήρησέ με προσεκτικά, γνώρισέ με, μάθε ν’ αξιολογείς. Μη μου επιτρέπεις να σε χειρίζομαι, θέλω να σε σέβομαι.
• Μη μιλάς υποτιμητικά για τον μπαμπά μου. Μη με καλοπιάνεις για να παίρνω το μέρος σου. Έχω δυο γονείς, θέλω να τους αγαπώ και να τους εκτιμώ εξίσου.
• Όσο ώριμος κι αν σου φαίνομαι, παραμένω παιδί. Αυτό μην το ξεχάσεις σε παρακαλώ. Σεβάσου τις ανάγκες μου, προφύλαξέ με.
• Θέλω να παίζουμε μαζί, αλλά συχνά προτιμώ να παίζω με τους φίλους μου ή μόνος μου. Μη νομίζεις πως σε απορρίπτω ή πως νιώθω μοναξιά. Τίποτα δε συμβαίνει. Χρειάζομαι διαφορετικές εμπειρίες, όπως κι εσύ.
• Έχεις δικαίωμα να γνωρίζεις πού είμαι, με ποιους και τι κάνω. Το να γνωρίζεις για μένα, δε σημαίνει ότι με καταπιέζεις. Κέρδισε την εμπιστοσύνη μου και θα σου μιλώ εγώ για τη ζωή μου. Το θέλω πολύ!
• Βοήθησέ με να γίνω ανεξάρτητος μεγαλώνοντας. Δεν σου ανήκω. Θα σ’ αγαπώ πάντα, αλλά να περιμένεις πως η αρχική μας σχέση θ’ αλλάξει. Έτσι πρέπει, για να προχωρήσω στη ζωή μου, για να ευτυχήσω. Αυτό δεν θέλεις κι εσύ;
Χρόνια μας πολλά μαμά!
Μείνε κοντά μου, δυνάμωσέ με και καμάρωσέ με όταν θελήσω ν’ ανοίξω τα φτερά μου…
Γεωργία Λάττα
Νηπιαγωγός / ειδική παιδαγωγός / συγγραφέας
Απλά μας ενδιαφέρει να ακούγονται όλες οι απόψεις χωρίς λογοκρισία.
Τα Μπουλούκια
Η παρούσα αρθρογραφία έχει καθαρά ενημερωτικό χαρακτήρα. Ο αναγνώστης οφείλει να διασταυρώνει τις πληροφορίες για θέματα που τον ενδιαφέρουν. Τα κείμενα βασίζονται σε υλικό από Ελληνικές και ξενόγλωσσες δημοσιεύσεις, οι οποίες αναφέρονται στο μέτρο του δυνατού. Τα συκοφαντικά ή υβριστικά σχόλια θα διαγράφονται χωρίς προειδοποίηση.